Muz Sesleri'ni çok zor bitirdim. Önceleri iyi gidiyordu, sonra toparlayamadım. 3 ileri- 2 geri okudum resmen. Bir ara bıraktım, sonra merak ettim ve sonunu getirmek istedim. Ece Temelkuran'nın kitaplarını takip ederim. Gazete yazılarını severek okurum, pek çoğunu buzdolabı üstü yazısı yapmışlığım vardır ama Muz Sesleri çok zorladı beni. Anlatımı diğer kitaplarından farklıydı. Bölümler arasında kopukluklar vardı. Beyrut'u merak ediyordum, Bin Muhteşem Güneş ya da Uçurtma Avcısı tadında olmasını bekliyordum, olmadı ama bitirmeyi başardım. Belki daha sakin bir zamanda okumam gerekiyordu. Bu kadar olumsuzluktan sonra ise kapak tasarımını çok beğendim.
Sonrasında Marc Levy / Keşke Gerçek Olsa'ya geçtim. Gayet iyi gidiyor, ardından devam niteliğinde olan Sizi Tekrar Görmek okunacak.
Sonra ise yeni kitaplarını gözü kapalı aldığım iki yazarın son kitaplarını okuyacağım. Biri Ahmet Ümit / İstanbul Hatırası, diğeri J. C. Grange / Ölü Ruhlar Ormanı
4 yorum:
nazo şuan muz seslerni okuyorum bende ama daha başındayım.
içim daralacak gibi.
muz sesleri herkesde aynı hayal kırıklığını yaşatmış neden bu kdr satmış bilmiyorum ama
keşke gerçek olsa benim okumamaı bekliyor ardından da devamını okuyacağım begeneceğime o derece eminim yani :)
muz sesleri siyasi ve kopuk kopuk yazdığı için beni de yormuştu..canım ahmet ümiti merak ediyorum hemen oku hemen yaz onuda tamam mı=)
bu arada keşke gerçek olsa ve sizi tekrar görmek çok güzeldi, benim en iyilerim içindeler=)
Muz Sesleri'ni bitirince "Bunu tekrar okumalıyım" gibi bir his uyandı bende. Sanki birşeyler dikaktimden kaçnış da daha pür dikkat okumalıymışım gibi...
Kim bilir, belki bir gün yeniden okurum.
Yorum Gönder