Bisikletin her çocuğun hayatında önemli bir yeri vardır değil mi?
Benim de fosforlu pembe bianchi'm vardı, babamdan 4. sınıfa geçtiğim yazın doğum günü hediyesiydi.
Annem hiç istemiyordu, o yüzden epey olay olmuştu evde.
Kocaman bisiklet ve küçük ben, ilk zamanlar pek anlaşamadık.
Sürmeyi öğrendim zar zor ama dönmeleri bir türlü yapamıyordum.
Kolumda ve bacaklarımda izleri var hala. Zamanla kıvırdım tabii ki..
Mahallede her çocuğun vardı zaten bisikleti ama ya pinokyo, ya bmx'ti.
O yüzden acayip bir havam vardı. Bisikletleri değiştiğimizde en yakın arkadaşımla değişiyordum sadece.
Sabahın köründe çıkıp, hava kararana kadar biniyorduk.
Pedal çevirmekten bacaklarımı, güneş yanığından kollarımı ve omzumu hissetmeyerek geçti yazlarım.
Sonra büyüdüm, basketbol oynamaya başladım. Bisiklet dönemi kapandı :)
Şimdi ise
Twitter'da
Lale ile konuştuğumuzdan beri çok istiyorum.
En son burada kiralamıştık eşimle birer bisiklet, belki yeniden yaparız ^^
Gerçi ben bahar için planlar yaptıkça hava kapanıyor, kar yağıyor ya neyse..
Elbet çıkacak güneş ;)
İyi haftalar..
