Evimdeyim. O gün buradan o kadar apar topar çıkmıştık ve o kadar perişandık ki, hiç çıkmıyor aklımdan.
Bugün annemlerden ayrılmak çok zor geldi. Ben hep ağlaktım vedalarda ama bu kez çok farklıydı, sanki ikiye bölündüm, yarım orada kaldı.
Hani güzel bir şey olduğunda "dünyanın en mutlu insanı benim" deriz, ben bunu artık hiç diyemeyeceğim. Dünyadaki başka yarım kalmış insanlardanım artık. Bazı gerçekler çok ağır...
2 yorum:
Allah icinize ferahlik ve sabirlarin en buyugunu versin insallah, simdi gordum cok uzuldum. Ne denir bilmiyorum, tarifi yok bazi seylerin :(
Başın sağolsun, söylenecek çok birşey yok. Zaman herşeyin ilacı....
Yorum Gönder