" ..... Ayıklamak istiyorsun, tahammül ettiğin, seçtiğini sandığın ama seçmediğini artık anladığın, zamanını ve dermanını boş yere emdiğini bildiğin her şeyi, büyük ve biraz da kederli bir bahar temizliğiyle göndermek istiyorsun geçmişe. Safranı "şu an" denen kuyunun içine gömülüp, yola yükte hafif pahada ağır olan ne varsa onlarla devam etmek istiyorsun. Çünkü birinci yarıyı herkes gibi otuz beş yıl olarak tamamlamış olsan da ikinci yarının ne kadar süreceğini bilmiyorsun. Birinci ile ikinci yarı arasındaki en ölümcül farkın bu olması dehşete düşürüyor insanı. " diyor, Ece Temelkuran. Ben henüz 35 olmasam da tam da bunu yaşadığımı düşünüyorum bu yıl.
30 biraz sancılı gelmişti. Küçükken 30 yaşındaki biri hakkında konuşurken çok yaşlı gibi gelirdi. Bana da nedense dönüm noktası gibi, ulaşılmaza ulaşmış gibi geldi. Sonra geçti o sancı. 31 tam bir dönüm noktasıydı ama. İstemediğim şeyleri yapmadığım, hayır demeyi öğrendiğim, istemediğim kimseyle görüşmediğim vs. uzar gider bu liste. Sağlıklıysam, eşim ve ailem yanımdaysa geri kalan şeylerin bir şekilde yoluna girdiğini, eskiden kafama taktığım şeylerin üzerinde bile durmaya gerek olmadığını gördüm. O yüzden 32 kendimden daha emin olacağım bir yaş olacak. Çok olgun bir tablo çizmiş olsam da aslında öyle de değil. Mesela 32 balonlarla geldi. ^^ Yine çocuksuyum, yine yaşıma uygun giyinmiyorum, yine muzurluklar yapıyorum ama kafam rahat, iç huzurum yerinde!
N.
1 yorum:
Nice mutlu yıllara. 32 güzel ben 33 e yaklaşıyorum. Benim de kafamda 30 lu yaşlarda bi teyze modeli vardı. Şimdi aynaya baktığımda yine küçük bi ben görüyorum. Kırışıklık ve bi kaç beyaz hariç çaktırmıyorum diye seviniyorum herhalde hala çococuksuyum eşimle hala sevgiliyiz. Herhalde ne hissedersek oyuz:)
Yorum Gönder